จากคำบอกเล่ากันมา พระพุทธรูปหินอ่อนเป็นประติมากรรมของชาวพม่า ซึ่งแกะสลักด้วยหินอ่อนทั้งแท่งได้แกะสลักพร้อมกัน ๓ องค์ องค์แรกได้ประดิษฐานประเทศอินเดีย องค์ที่สองประดิษฐานที่ประเทศปากีสถาน และองค์ที่สามประดิษฐานที่วัดดอนแก้ว หมู่ที่ ๖ ตำบลแม่ระมาด อำเภอแม่ระมาด จังหวัดตาก มีหน้าตักกว้าง ๕๐ นิ้ว สูงจากฐานถึงเคียร ๗๓ นิ้ว มีลักษณะ ที่สวยงามมาก
ครูบาขาวปีพร้อมขุนแม่ระมาดไมตรี และชาวบ้านแม่ระมาดได้ไปติดต่อขอบูชาจากประเทศพม่า ในราคา ๘๐๐ รูปี โดยนำมาทางเรือ ผ่านเมืองมะละแหม่ง แล้วเดินทางต่อจนถึงท่าเรือจองโต จากท่าเรือแห่งนี้ท่านครูบาขาวปี ซึ่งเป็นที่เคารพรักของชาวบ้านและชาวภาคเหนือได้ไปรับพระพุทธรูปหินอ่อนพร้อมญาติโยมอัญเชิญขึ้นบนเกวียน แล้วเดินทางถึงเมืองกรุกกริก บ้านจ่อแฮ (บ้านกะเหรี่ยง) การเดินทางด้วยความยากลำบากเพราะเป็นภูเขาสูงชันมาก จึงล่าช้ามาก ต้องนอนพักแรมระหว่างทาง บางแห่งถึง ๒ คืน จากนั้นก็เดินทางมาถึงหมู่บ้านป๋างการ การเดินทางรวดเร็วขึ้นเพราะเป็นพื้นที่ราบจนกระทั่งถึงหมู่บ้าน เมียวดี ริมฝั่งแม่น้ำเมยเขตประเทศพม่า ตรงข้ามบ้านท่าสายลวด อำเภอแม่สอดปัจจุบัน จึงอัญเชิญลงจากเกวียน ข้ามแม่น้ำเมย เข้าเขตประเทศไทย ที่อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก โดยพักผ่อนที่บ้านท่าสายลวด ๓ คืน จึงเดินทางเข้าเขตอำเภอแม่ระมาด และ อัญเชิญพระพุทธรูปหินอ่อนประดิษฐาน ณ วัดดอนแก้วแห่งนี้ การไปอัญเชิญครั้งนี้อยู่ระหว่างเดือน ๕ (เดือนเมษายน ฑ.ศ. ๒๔๖๕) รวมเวลาที่ไปอัญเชิญพระพุทธรูปหินอ่อนครั้งนี้ ๑๒ วัน จนถึงปัจจุบันนาน ๙๒ ปี
